စာစေရးမည္ ဆိုစဥ္က တစ္ေန႔လွ်င္ A4 တစ္မ်က္ႏွာေတာ႔ မရရေအာင္ေရးမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ခဲ႔ေသာ္လည္း တကယ္ေရးျဖစ္ျပီ ဆိုေတာ႕ ေတာ္ေတာ္ၾကိဳးစားယူရသည္။ ဘယ္က စေရးရမွန္းမသိ၊ ဘာအေၾကာင္းေရးရမည္မသိ လမ္းစေပ်ာက္ေနသည္။ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ မလြယ္မွန္း သေဘာေပါက္လာသည္။ ေနာက္ျပီး ဘာေၾကာင့္ စာအုပ္၊ စာေပေတြ ဖတ္သင့္သလဲဆိုသည္ကို ပို၍ နားလည္သေဘာေပါက္လာခဲ႔သည္။
ရင္ထဲတြင္ေရးခ်င္ေသာအေၾကာင္းမ်ားက ျပည္႔ေနသည္။ သို႔ေသာ္စာရြက္ေပၚ ေရာက္ေအာင္မေရးႏိုင္၍ ကိုယ္႕ကိုကိုယ္လဲ အားမလိုအားမရျဖစ္မိသည္။ တကယ္ေရးခ်င္ေသာ အေၾကာင္းအရာမွာ ကိုယ္တိုင္ေတြ႔ၾကံဳခဲ႔ရေသာ ဘ၀အခက္ခဲမ်ား၊ လြမ္းဆြတ္ဖြယ္ ငယ္ဘ၀ ႏွင့္ဟာသဆန္ဆန္ ရယ္စရာ ၀တၱဳမ်ားကို ေရးခ်င္ေနမိသည္။ သို႔ေသာ္ စာေရးဆရာလုပ္မည္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ျပီးလွ်င္ စာမ်ားမ်ားဖတ္ဖို႔လိုျပီ။ မွန္ေပသည္။ စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖစ္လာဖို႔ စာအုပ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖတ္ဖို႔တကယ္ပင္ လိုအပ္ေၾကာင္း ကိုယ္ေတြ႕ျဖစ္သည္။
စာေရးေတာ႔မည္ဆိုလွ်င္ စာဖတ္အားေကာင္းဖို႔လိုသည္။ စာဖတ္ရန္ အခ်ိန္လိုသည္။ မည္သည္႕အေၾကာင္းေရးရမည္ကို ေသခ်ာသိရန္ လိုသည္။ စာေရးခ်င္စိတ္ အျပည္႔ရွိဖို႔ လိုေပလိမ္႔မည္။ စာေရးမည္သူ႕တစ္ေယာက္အတြက္ အခ်ိန္မ်ားစြာ လိုအပ္သည္မွာ ကြ်ႏု္ပ္ အတြက္ ၾကိးမားေသာ အခက္အခဲျဖစ္ေနေပေတာ႕သည္။
မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ ….
ကြ်န္ေတာ္ဖတ္ဖူးေသာ ဆရာၾကီး၏ စာအုပ္ထဲတြင္ နံမည္ၾကီး BEST SELLER စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖစ္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္ထိ ၾကိဳးစားအားထုတ္ရမည္ဆိုတာ ပါလာသည္။ ထိုေမးခြန္းသည္ စာေရးဆရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို စိတ္ညစ္သြားေစသည္ဟုေတာင္ ဆိုထားသည္ထိ … BEST SELLER စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ အေကာင္းဆံုးၾကိဳးစားအားထုတ္ျခင္းနည္းမွာ တင္ပါးမွာ ေကာ္သုတ္ထားဖို႔အၾကံေပးထားသည္။မွန္ေပသည္။ ေတာ္ရံုလူ၊ ေတာ္ရံုစိတ္ဓါတ္မ်ိဳးႏွင့္ စားပြဲႏွင့္ ထိုင္ခုံေပၚ ေက်ာက္ခ်ဖို႔မလြယ္ကူလွေပ။
ဆရာၾကီးဦးေအာင္သင္းရဲ႕ စာေပေဟာေျပာပြဲတစ္ခုမွာ ေျပာထားတာေလး ေတာ္ေတာ္သေဘာက်မိပါသည္။ ဆရာက ဘာေျပာထားသလဲဆိုေတာ႔ “ ငယ္ငယ္အရြယ္ မွာ ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ မခိုင္းရင္ ၾကီးလာရင္ သူမ်ားခိုင္းတာ ခံရတတ္တယ္ ’’ ဟု ဆိုထားသည္။ ေတာ္ေတာ္ကို ထိေရာက္ျပိး မွတ္သားစရာေကာင္းလိုက္သည္႔စကား.. ဆရာ႕စကားေတြ နားထဲၾကားေယာင္မိတိုင္း ကိုယ္႕အားနည္းခ်က္ေတြကို ျပန္လည္သင္ယူဖို႔ ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ မပ်င္းဖို႔အျမဲ တိုက္တြန္းမိေနသည္။ လူငယ္ေတြ စာမ်ားမ်ား ဖတ္ေစခ်င္သည္။ ဆရာဦးေအာင္သင္းတို႔လို အေဟာအေျပာေကာင္းေသာ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးမ်ား၏ စာေပေဟာေျပာပြဲမ်ားကို နားေထာင္ေစခ်င္သည္။
ကြ်န္ေတာ္စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ဖတ္ေနစဥ္ စာအုပ္ထဲတြင္ စိတ္ မေရာက္ ကိုယ္႔အေၾကာင္းကိုေရးဖို႔ အာရံုထဲတြင္ ေပၚေပၚလာသည္။ အတိတ္က အရိပ္ေတြက ေခါင္းထဲတြင္ တန္းစီေနသည္။ စထားေသာ္လည္း ဟိုစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ ျဖစ္ေနသည္။ အေၾကာင္းအရာေတြက တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခု အခ်ိတ္အဆက္မရွိ။ ဟိုအေၾကာင္းေရာက္သြားလိုက္ ဒီအေၾကာင္းေရာက္သြားလိုက္ ႏွင့္ပင္ ခရီးဆက္ေနရသည္။
စာေရးဆရာတစ္ေယာက္အျဖစ္ ရပ္တည္မည္ဟု ရည္ရြယ္ထားလွ်င္ စိတ္ပါသည္ျဖစ္ေစ မပါသည္ျဖစ္ေစ စာေရးေနရမည္ဟု ဆိုေသာေၾကာင့္သာ ေခါင္းထဲတြင္ေပၚလာေသာ အေတြးမ်ားကို လက္တန္းခ်ေရးေနမိျခင္းျဖစ္သည္ဟု ကြ်ႏ္ုပ္ ၀န္ခံပါသည္။
ကြ်ႏ္ုပ္ အလုပ္အဆင္ေျပေနခ်ိန္ကဆိုလွ်င္ ပံုမွန္၀င္ေငြရွိေနသျဖင့္ သံုးစြဲရန္ ေနာက္စံမတင္းရျခင္း အလို႔ဌာ စာကိုစိတ္၀င္စားစြာ ေရးႏိုင္ခဲ႔ေလသည္။ တစ္ခါတစ္ေလ ဘ၀ရဲ႕ တစ္ဆစ္ခ်ိဳး ကံၾကမၼာ အလွည္႔အေျပာင္းမ်ားေၾကာင့္ လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း အဆင္မေျပမွဳမ်ားၾကံဳလာရာ စာေရးဖို႔ေ၀းစြ … အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းအတြက္ မည္သို႔ခရီးဆက္ရမည္ကို ပူပန္ေနရ၍ စိတ္ဂဏာမျငိမ္ပင္ ျဖစ္ေနေလေတာ႔သည္။
ကြ်ႏ္ုပ္ဖတ္ဘူးေသာ စာအုပ္ထဲတြင္ ေထာင္တြင္းအက်ဥ္း က်ေနသည္႔တိုင္ေအာင္ က်မ္းစာအုပ္မ်ားကို ေရးသားျပဳစုခဲ႔သူမ်ားရွိခဲ႔သည္။ ကြ်ႏ္ုပ္သည္လည္း ထိုသူတို႔ကို စံနမူနာယူရမည္႔ကိန္း ဆိုက္ေနေလေတာ႔သည္။
အဆင္ေျပမွ စလုပ္မည္ဟုရည္ရြယ္ထားလွ်င္ မည္သည္႔လုပ္ငန္းမွ စျဖစ္လိမ္႔မည္မထင္ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူတစ္ေယာက္၏ ကံၾကမၼာဟူသည္ တသတ္မွတ္တည္း သြားေနျခင္းမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ အေျခအေန ေပးသည္ျဖစ္ေစ မေပးသည္ျဖစ္ေစ ဘယ္ေလာက္ပင္ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းေနပါေစ ရပ္မသြားရန္လိုအပ္သည္။ ေျဖးေျဖးနဲ႔ မွန္မွန္သြားျခင္းသည္ သင္၏ပန္းတိုင္ကို အျမန္ေရာက္ႏိုင္လိမ္႕မည္ဟု ယံုၾကည္သည္။
ဟန္ဇြန္ (ေအးသုခ)
